Linden MacIntyre groeide op in Nova Scotia, het westelijk gelegen deel van Canada aan de Atlantische Oceaan. Hij is een gerenommeerd journalist en won tal van prijzen met documentaires en verhalen van over de hele wereld. In 1999 debuteerde hij met The Long Stretch, een boek waarin de relatie tussen vaders en zonen centraal staat en dat enorm positief onthaald werd. Het is nu vertaald als Het lange eind.

In Het lange eind komt John Gillis op een druilerige avond zijn neef Sextus tegen. Ze brachten hun jeugd samen door op Cape Breton, een afgelegen stukje Canada. John en Sextus hebben elkaar dertien lange jaren niet gezien. De laatste keer was bij de begrafenis van Sextus’ vader, oom Jack voor John, en daarna verdween Sextus voor altijd uit Cape Breton, samen met Johns vrouw Effie. Logisch dat het weerzien niet echt hartelijk kan genoemd worden. Maar dertien jaar is een lange tijd, en ook al hebben de twee neven elkaar weinig te vertellen, ze besluiten toch om samen de avond door te brengen. Naarmate de avond vordert, groeit het stuk in hun kraag. Herinneringen komen boven, ook het verhaal dat een schaduw wierp over hun jeugd. Dat oude verhaal begint in Dokkum, een plaatsje in het Nederlandse Friesland, waar de vader van John, Sandy, als Canadees soldaat gelegerd was tijdens WOII. Op een nacht wordt Sandy in het hoofd geschoten. Hij overleeft de aanslag en komt als een gehavende held terug thuis. John hoort in de loop van de tijd veel verhalen over wat er die bewuste avond precies gebeurd zou zijn, al blijft het gebeuren in een taboesfeer hangen. De enigen die er echt bij waren, Sandy en Angus, houden de lippen stijf op elkaar. Angus is de vader van Effie, de latere ex-vrouw van zowel John als Sextus. Angus woonde tijdens de jeugd van John en Sextus met zijn kinderen bij hen in de buurt.

Het lange eind speelt zich af gedurende één avond en nacht, maar kijkt desalniettemin terug op een periode vanaf het einde van de Tweede Wereldoorlog tot de avond dat de twee neven elkaar tegenkomen. Deze verschillen in tijd, met de bijhorende flashbacks, maken het verhaal niet echt makkelijk om volgen. In het begin moet je ook even goed opletten met de personages: John is de zoon van Sandy, maar hij trekt meer op met zijn oom Jack, de vader van Sextus. De tantes spelen een rol, maar ook Angus en zijn twee kinderen Effie en Duncan, een paar buren en ingeweken Zweden die een houtfabriek beginnen. In de loop van de tijd ontstaan nieuwe relaties en verhoudingen, en dat alles vergt een inzet van de lezer. Die ziet zich beloond met een broeierig mooi verhaal rondom familierelaties, verwachtingen, teleurstellingen en verdachtmakingen. De waarheid rondom de feiten in Nederland bewaart MacIntyre tot op het laatst. Met alles wat je op dat moment weet, kan je niet anders dan vraagtekens plaatsen bij die waarheid, al verduidelijkt het wel de taboesfeer en de onderhuidse afkeer van sommige personages voor elkaar.